Centaurèio(-di-pichòti-flour)
Centaurium tenuiflorum
Gentianaceae
Nom en français : Petite-centaurée à petites fleurs.
Descripcioun :Aquelo centaurèio trachis en ribo de ribiero e dins li prado umido. Sa formo èi proun chanjadisso. Es uno planto de l'an que fai pas uno grosso rouseto de fueio. Pèr la destria de Centaurium pulchellum, fau counta lou noumbre d'entre-nous que i'a de la baso i proumiéri flour. Aqui n'i'a, à pau près, dins li 10, e mens de 5 encò Centaurium pulchellum. Coumpara emé la Centaurèio-poulideto.
Usanço :Sèmblo qu'a li mémi usanço que l'erbo-di-fèbre.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Centaurium
Famiho : Gentianaceae
Ordre : Gentianales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Liò : Prado umido
- Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Centaurium tenuiflorum (Hoffmanns. & Link) Fritsch, 1907
Parounico(-en-tèsto)
Paronychia capitata
Caryophyllaceae Illecebraceae
Nom en français : Paronyque en tête.
Descripcioun :Poulido planto, aquelo parounico que rebalo sus li roucas e tepiero de colo. Se fai aremarca emé si gràndi bratèio argentado. Se destrìo dis àutro dóu meme gènre emé si sepalo en erbo sènso pouncho emé dos mai longo que li dos autro (dessin).
Usanço :Ei couneigudo pèr lucha contro la fèbre, en tisano.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 5 à 15 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Paronychia
Famiho : Caryophyllaceae
Famiho classico : Illecebraceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Blanco Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 6 à 12 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Tepiero seco
- Roucas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Paronychia capitata (L.) Lam., 1779